#2 LA, San Diego, Phoenix, Grand Canyon (deel 1)

Hoi allemaal!

Nog bedankt voor jullie reacties op mijn vorige reisverslag, altijd leuk om te lezen! Inmiddels zijn we al een week aan de andere kant van Amerika aan het rondreizen en wordt het weer eens tijd voor een nieuwe update. Ik moet eerlijk bekennen dat de reis zelf zo intensief is, dat ik buiten mijn eigen (gedetailleerdere) reisverslag eigenlijk geen tijd/fut/zin meer heb om een kortere versie te schrijven.. Dus vandaar dat ik (na positief commentaar en aandringen vanuit het thuisfront) jullie ga 'verblijden' met een wat langer verslag. Dit is namelijk alleen kopieer en plakwerk ;) Mochten jullie dit nu toch te lang vinden, laat het dan gerust weten, dan pak ik de volgende keer een extra red bull erbij om toch even tijd te maken voor een kortere versie :) Aangezien er toch veel vraag naar blijkt te zijn, heb ik er ook nog een aantal foto's op gezet..

Veel plezier met lezen en tot de volgende update!!

Veel liefs, Brigit

-------------------------------------------------------------------------------

Dag 5: New York - Los Angeles

's Ochtends dachten we een keer 'goed' te gaan ontbijten bij een dinner op de hoek tegenover ons hotel. Resultaat: een croissant, een muffin, een glas jus en koffie/thee. Daar konden we de rest van de dag wel op teren. Vervolgens onze koffers ingepakt en bij de receptie om vervoer naar het vliegveld gevraagd. De receptioniste vertelde gelijk dat ze een eigen shuttle service hadden die net zo duur was als een normale taxi. Dat vonden wij natuurlijk ook prima, dus zodoende belandden we in een auto bij een man uit Puerto Rico. Ik heb wel eens vaker bij mensen in een auto gezeten waarbij ik dacht niet meer heelhuids op mijn bestemming aan te komen, deze autorit deed daar zeker niet voor onder.. Terwijl hij vrolijk Amerikaans op z'n Puerto Ricaans aan het babbelen was (waar we zeker de helft niet van verstonden) vloog hij van de ene baan naar de andere baan. Gas geven, remmen, gas geven, remmen, gas geven.. Mijn croissant van die ochtend begon aardig zijn best te doen om er langs de verkeerde kant weer terug uit te komen.. Na een dik half uur kwam (gelukkig) het vliegveld in zicht. Na snel uitgestapt te zijn en hem vriendelijk bedankt te hebben voor deze bijzondere rit, wilden we ons inchecken bij de buitenbalie van Delta airlines. Er stond een leuke oude man die ons ging helpen (hij leek een beetje op Morgan Freeman). Na een kwartier zoeken in zijn computer kwam hij erachter dat we toch binnen in moesten checken. "Of course, no problem!" Dus wij naar binnen met onze koffers om ons daar in te gaan checken bij de self service incheckcomputers. Vervolgens hebben we onze bagage gedropt en zijn we wat gaan eten. Daarna ook nog even wat winkels gekeken en gewacht totdat we in het vliegtuig konden. De service die we op de heenweg naar New York hadden gekregen bij KLM (kussentje, genoeg eten en drinken, dekentje, etc) was hier ver te zoeken. We kregen twee keer wat te drinken en een koekje. En dat terwijl we toch echt zeven uur lang in dat stomme vliegtuig hebben gezeten..

Eenmaal aangekomen in LA kregen we vrij snel onze koffers, zodat we door konden naar onze shuttlebus richting onze autohuur. Bij de shuttlebus bleek Cyonne onze buschauffeuse te zijn, echt een heerlijke Amerikaanse! Vriendelijk, erg vrolijk, behulpzaam en met de omvang van een echte Amerikaan :) Onze reis begon zo al een stuk leuker dan in New York, waar we enkel te maken kregen met chagrijnige mensen bij de douane. Toen we bij Alamo aankwamen moesten we even kort wachten totdat we aan de beurt waren. Toen we geholpen werden probeerde die man ons eerst nog even een duurdere versie aan te smeren, maar daar zijn we gelukkig niet ingetrapt. Toen alles rond was mochten we namelijk zelf een auto uit gaan zoeken uit de rij met SUV's. We zouden eigenlijk een Kia Sportage krijgen, maar we zagen daar een ontzettend stoere Jeep staan. Toch eerst nog maar even nagevraagd welke we nou mee mochten nemen, maar de medewerker zei dat op alle auto's een sleutel zat, zodat we zelf konden kiezen. Dat werd de Jeep dus!

Na een klein uurtje rijden kwamen we bij ons hotel aan. Deze viel echt alles mee: heerlijk ruime kamer, lekkere bedden en zeer vriendelijk personeel. 's Avonds nog even een lekker rood wijntje gedaan in de Lounge en nog even geFaceTimed (hopelijk komt dat woord nog eens in het woordenboek) met het thuisfront. Daarna lekker in bed gedoken aangezien we weer 3 uur 'terug in de tijd' waren gegaan.


Dag 6: Los Angeles

Vandaag vroeg uit de veren gegaan, omdat we een vol programma op de planning hadden staan. Eerst even lekker ontbeten in het hotel (papa: eieren, toast, gebakken aardappeltjes en ik een bord met fruit). Als tip van Bojoura zijn we eerst naar een adres op Mulholland gereden om zo dicht mogelijk bij het Hollywood sign te komen. Helaas konden we niet precies de plek vinden, maar hebben we vanaf een view point nog wel een aantal leuke foto's kunnen schieten. Vervolgens zijn we naar Hollywood Boulevard gereden en over de Walk of Fame heen gelopen. We zijn over een heleboel bekende sterren heen gelopen: Tom Cruise, Britney Spears, Kermit the Frog :), etc. Er was ook net een ceremonie aan de gang om een nieuwe ster te onthullen van een actrice: Jane Lynch. We hadden serieus geen flauw idee wie het was, vandaar dat ik haar naam nu eerst even moest googlen :). We zijn nog doorgelopen naar het Dolby theatre. Daarna zijn we nog een half uur onderweg geweest op zoek naar het Kodak theatre. Bleek dat dat dus het Dolby theatre was en dat ze de naam van Kodak naar Dolby veranderd hebben…
Daarna zijn we doorgereden naar Rodeo Drive in Beverly Hills. Daar kun je als vrouw echt je ogen uitkijken naar alle bekende merken. We zijn niet meer uitgestapt, aangezien we nog veel te doen hadden. Ten slotte zijn we nog gestopt bij Venice Beach. Het is echt een heel mooi strand met een geweldig uitzicht op de kust. Jammer genoeg voor ons was het niet zo druk met mensen, wat anders altijd zo kenmerkend is voor Venice Beach. Mensen kijken zat er nu dus niet echt in.. Eenmaal terug in het hotel nog even heerlijk gezwommen, aangezien het nog zeker zo'n 30 graden was. 's Avonds onze eerste goede avondmaaltijd op: heerlijk stukje zalm met aardappeltjes en gestoomde groenten. Hamburgers en pizza zijn lekker, maar dit was toch ook wel erg prettig!


Dag 7: Los Angeles - San Diego

's Ochtends weer lekker in het hotel gegeten en nog even aan het zwembad gelegen. Aan het einde van de ochtend zijn we door gereden naar San Diego. Hier verbleven we in de Kings Inn. Dit was echt een beetje een motel: twee verdiepingen overal en ouderwetse kamers. We zijn 's middags nog naar het centrum gereden om wat winkels te kijken. Aan het begin van de avond zijn we richting de kust gereden om de zonsondergang te zien (Jolla coastway). Na een uur wachten was hij toch eindelijk in zee gezakt en waren wij weer een aantal mooie foto's rijker. Helaas zo stom geweest om niet de spiegelreflexcamera mee te nemen.. Hopelijk krijgen we straks in San Francisco nog een tweede kans. Bij terugkomst bij het hotel/motel zijn we in het Mexicaanse restaurant gaan eten wat daarbij hoort. Zo dicht bij de Mexicaanse grens moesten we dat toch een keer geprobeerd hebben, dus we hebben allebei Steak Ranchero besteld. Vooraf kregen we een bak nacho's waar we misschien nog wel een hele week van konden eten. Ons hoofdgerecht bestond uit een (groot) bord met rijst, stukjes vlees in een saus met paprika en ui en nog een soort bonendrab. Buiten de bonendrab was het erg lekker, maar voor mij veel te veel!


Dag 8: San Diego - Scottsdale (Phoenix)

Vanochtend stonden we 'fris en fruitig' voor de Waffle Spot: het wafelrestaurant bij ons hotel. Dit echte Amerikaanse fenomeen hadden we nog niet geproefd, en dat werd na een week wel eens tijd. De wafels bleken erg lekker, maar toch ook weer te groot om alles op te eten. Vervolgens hebben we onze koffers gepakt en zijn we vroeg vertrokken naar Phoenix. De rit naar Phoenix zou ongeveer 5,5-6 uur gaan duren en we wilden er niet al te laat aankomen. Ik wilde graag eens wat langer in onze mooie Jeep rijden, dus ben ik achter het stuur gekropen. De weg naar Phoenix (over de interstate 8) bleek één lange weg door half woestijngebied te zijn. Nadat we de rotsbergen en de uitgedroogde woenstijnvlaktes wel gezien hadden, was het nog een redelijk lange rit totdat we bij ons hotel waren. Het hotel (Hampton Inn) bleek erg mooi te zijn met ruime kamers en een grote douche. De hitte in Scottsdale was echt extreem: zo'n 45 graden. Gelukkig bleken er een aantal restaurantjes aan de overkant van de straat te zitten, waardoor we niet langer dan 10 minuten in die hitte hoefden te lopen. Aangezien dit alleen een tussenstop was, hebben we verder niet veel gedaan en zijn we redelijk op tijd gaan slapen


Dag 9: Scottsdale - Grand Canyon

We zijn vroeg vertrokken richting de Grand Canyon. De hitte van de dag ervoor was gelukkig al een stuk draaglijker door een fris buitje 's nachts. Onderweg naar de Grand Canyon kwamen we langs Bearazona, een wildlife park met jawel, echt beren. Aangezien het ons wel leuk leek om even wat te doen, zijn we hier naartoe gegaan. En het was zowaar nog leuk ook! Na verder een lange rit kwamen we net na het middaguur aan bij Grand Canyon Village. Na eerst nog even 'gezond' wat te hebben gesnackt bij de MacDonalds, zijn we doorgereden naar het park. Het dorp was erg goed onderhouden en had vier trajecten waar continu gratis shuttle bussen rondreden. Gelijk na onze aankomst begon het kei hard te regenen en te onweren. Dit viel wel even tegen, aangezien je echt wel goed weer moet hebben om een mooi uitzicht op de canyon te hebben. 's Middags maar gelijk een helikoptervlucht uitgezocht voor de volgende dag, zodat we de grand canyon vanuit de lucht konden bekijken! Er was alleen nog plek om 8.00 uur, maar dat was voor ons (vroege vogels) geen enkel probleem. Ondanks het rotweer hebben we 's avonds toch nog een poging gewaagd om bij het uitkijkpunt bij het Visitor Center (Mather Point) te gaan kijken. Helaas was er nog zoveel bewolking in de canyon dat het uitzicht erg matig was. Toen het daarna weer begon te regenen zijn we maar terug richting onze lodge gegaan (Yavapai Lodge).


Dag 10: Grand Canyon

Toen ik de gordijnen opendeed 's ochtends werd ik al redelijk somber: heel erg veel bewolking. Aangezien onze helikoptervlucht om 8.00 uur was, moesten we al rond 7.00 uur in de auto zitten richting het vliegveld. Onderweg naar het vliegveld kwamen we tot de conclusie dat het weer steeds slechter werd. Aangekomen bij het vliegveld hebben we ons ingecheckt en zijn we gewogen. Daarna nog de safety instructions doorgenomen en toen waren we er klaar voor! Maar helaas…… Er kon niet gevlogen worden, aangezien er een storm was in de Grand Canyon. De rest van de dag en de dag erna was er ook geen plek meer en de weerverwachting werd er ook niet beter op. Dit was wel even een baalmoment voor ons, aangezien we hier wel echt naar uitgekeken hadden! We zijn toen maar terug in de auto gestapt en zijn gaan ontbijten bij Wendy's waar we nog even hebben geFaceTimed met Marian. Aangezien het nog vroeg in de ochtend was, besloten we om door te rijden naar een ver uitkijkpunt: Desert View. Hier aangekomen bleek het te regenen en bleken de wolken ook hier in de Grand Canyon te hangen. Na even kort rondgekeken te hebben, zijn we weer terug in de auto gestapt richting het dorp. We zijn toen wat boodschappen gaan doen bij de Market Plaza waar ik ook nog een dikke trui gekocht heb (was wel nodig!). Vervolgens zijn we met de shuttlebus richting de westelijke uitkijkpunten van de South Rim gereden. Het was nog steeds erg bewolkt, maar we vonden het ook zonde om dan maar binnen te blijven zitten. Ons eerste uitstappunt was bij Maricopa Point. Zoals verwacht was er erg veel bewolking, maar je kon soms toch mooie stukken van de Grand Canyon zien. Daarna zijn we weer op een bus gestapt richting Pima Point, de een na westelijkste. Vanuit dit punt kom je op verschillende kanten de Grand Canyon inkijken. Het was hierbij ook weer erg jammer dat het zo bewolkt was en ook begon te regenen! Aangezien ze onweer hielden voor die middag, en er geen schuilplaatsen waren, zijn we terug naar het dorp gegaan. Hier hebben we, op aanraden van personeel van de helikoptertour, gegeten bij de Arizona Room. Een restaurant met uitzicht op de canyon. Uiteraard als het minder bewolkt is… We kregen het idee dat dit er licht verstandelijk gehandicapten werkten, maar dit hebben we maar niet nagevraagd.. Aangezien het nog steeds erg hard regende, besloten we maar terug te gaan naar onze lodge om even rustig wat te lezen en de foto's op de laptop te zetten. Rond half 6 klaarde het buiten opeens een beetje op. We hebben toen snel onze spullen gepakt en zijn weer richting de westelijke uitkijkpunten gegaan om hopelijk ook nog wat van de Grand Canyon te zien in wat zonlicht. Rond kwart voor zeven zou de zon ondergaan, dus besloten we bij Hopi point uit te stappen. Dit uitkijkpunt staat bekend als waar je het beste de zonsondergang kan zien. Doordat het weer iets beter was, hebben we gelukkig nog wat meer kunnen zien en een paar leuke foto's kunnen maken, maar de zonsondergang zat er helaas niet in. Er dreven te veel wolken voor de zon om de zon onder te zien gaan. Helaas! Toen zijn we weer met een shuttlebus richting het dorp gegaan. Het was ondertussen echt pikdonker geworden, dus de bus missen en gaan lopen was ook niet echt een optie! Ook in het dorp zelf waren amper lantarenpalen te bekennen en dat terwijl er redelijk wat wilde losse (edel)herten rondlopen. Aangekomen in de lodge nog even alle foto's op de laptop gezet en redelijk op tijd gaan slapen.

-------------------------------------------------------------