#3 Grand Canyon, Page, Moab, Vernal, Yellowstone

Hoi allemaal,

Weer bedankt voor jullie reacties op mijn vorige reisverslag! Aangezien iedereen wel enthousiast was én niemand geklaagd heeft over de lengte ervan, is hier deel 3 :) Dus neem een lekkere kop koffie/thee erbij en veel plezier met lezen!

Veel liefs uit de USA,

Brigit

-------------

Dag 11: Grand Canyon - Page

Zo gezegd, zo gedaan. We zaten 's ochtends weer vroeg aan het ontbijt om nog een laatste poging te doen iets van de canyon te zien. We besloten naar het punt bij het visitor center te rijden (mooi uitzicht én op de route). Helaas was het weer nog steeds niet best en zijn we na een korte stop (lichtelijk teleurgesteld door het slechte weer) op weg gegaan naar onze volgende bestemming: Page. Onderweg naar de uitgang van het park kwamen we nog een aantal wilde (edel)herten tegen langs de kant van de weg. Dat is in Nederland gewoon echt ondenkbaar, maar ondanks dat we het bijzonder vonden, stonden we er ook niet meer echt van te kijken. Wat eigenlijk een kleine 3 uur rijden had moeten zijn, werd uiteindelijk dik 4 uur.. Zo'n 30 mile van onze bestemming was de kortste weg naar Page afgesloten. De enige keuze die we hadden was linksaf slaan of terugrijden naar waar we vandaag kwamen. Dus hop, wij linksaf want "het zal wel ergens daar achter die bergen liggen". Na zo'n 40 mile gereden te hebben, zijn we gestopt om te tanken, omdat het niet echt duidelijk was hoever het nou nog was. Onze Tomtom besloot ook om niet mee te werken, hij wilde ons continue over de afgesloten weg sturen of gaf een alternatieve route van nog eens 160 mile (!). Ik ben toen maar binnen bij het tankstation aan die man gaan vragen hoe we het beste naar Page konden rijden. Hij begon gelijk te grinniken om het feit dat ik voor zijn neus stond; we waren blijkbaar totaal de verkeerde kant op gereden.. Hij heeft me daarna heel netjes uitgelegd hoe we het beste naar Page konden rijden. Dit was gelukkig 'maar' 90 mile meer voordat we er zouden zijn. Dus wij weer in de auto gestapt om zijn instructies te volgen. Onze Tomtom was inmiddels zo van stuur, dat we die maar uit gezet hebben. Uiteindelijk toch op de juiste weg belandt (papa: "ik heb dat bordje naar Page op de heenweg hier inderdaad ook zien staan..") en zodoende kwamen we veilig en wel aan in Page. Page staat vooral bekend door de stuwdam van Glen Canyon (2 na grootste van de wereld) en Lake Powell wat daaraan grenst. Het was mooi om te zien, zeker met de zon op het meer en de bergen erachter, maar ik zou niemand aanraden speciaal daarvoor een groot stuk te gaan rijden. Vervolgens zijn we ons in gaan checken bij ons hotel, super 8, zodat we nog even op internet/tripadvisor konden kijken wat er nog meer te doen was in de omgeving. Daar vlakbij heb de Antelope Canyon; een smalle canyon waar mooie lichtinvallen zijn als de zon een beetje schijnt. We wilden dat het liefst nog die middag doen, omdat we de volgende dag weer door moesten naar Moab, dus gelijk gebeld om te reserveren. Helaas was er geen plek meer, waardoor we alleen de volgende ochtend nog konden gaan. Was voor ons ook prima, zolang we maar konden gaan! Vervolgens zijn we weer in de auto gestapt naar het uitkijkpunt bij Antelope Marina Point en naar het bekende Horsehoe bend. Vooral dat laatste punt was echt zeker de rit en de korte trail waard! Hier maakt de Grand Canyon namelijk een bocht om een gebergte heen, waardoor het als het ware een 'horseshoe' oftewel een hoefijzer lijkt. Om een zo'n goed mogelijke foto te kunnen maken, hebben we wel heel erg dicht bij de afgrond gestaan (sorry mam). Nadat we alles weer gezien hadden, zijn weer terug gereden richting Page. Hier zijn we voor het eerst een Walmart binnen gelopen. Dit is echt een megagrote winkel met van alles! Na veel te veel (achteraf onnodige dingen) in ons wagentje te hebben geladen en afgerekend, hebben we alles gedropt bij het hotel en zijn we een eettentje gaan zoeken. Na een kwartier rondgereden te hebben op zoek naar een Italiaan (die daar toch echt had moeten zitten), zijn we binnengestapt bij een 'schemerig' restaurantje. Zapatos bleek uiteindelijk een erg gezellig en familiair restaurantje te zijn en we hebben daar heerlijk spaghetti en lasagna op. Ik heb expres de vegetarische lasagna genomen, zodat er wat extra groenten bij zouden zitten. In Amerika krijg je ontzettend veel eten, maar je ziet maar weinig groens tussen alle vette zooi.. Afijn, uiteindelijk vol en voldaan weer teruggereden naar ons 'luxe en gezellig' hotel en daar nog wat dingen voorbereid voor de reis van de volgende dag.


Dag 12: Page - Moab

Zoals gisteren geboekt, gingen we 's ochtends een tour door de Antelope Canyon doen. Het was weer lekker bewolkt buiten, dus het was nog even spannend voor ons of het überhaupt wel weer door kon gaan. Echter, het bleek onze geluksdag want we mochten vandaag gewoon de canyon in (was gisteren niet i.v.m. heftige regenval). Nadat we met 14 man in een truck gepropt waren bij Patrick (onze gids, die waarschijnlijk vaste klant was bij elk fastfoodrestaurant in heel dat dorp) zijn we richting de canyon gereden. Voordat we er waren, moesten we eerst nog door een heel modderig stuk canyon rijden. Onze lieve Patrick had ons al gewaarschuwd voor een 'bumpy ride' en gezegd dat we onze monden maar dicht moesten houden als we geen zand/modder wilden happen. Bleek geen woord van gelogen.. Eenmaal heelhuids aangekomen, heeft hij ons door de canyon geleid en veel interessante dingen verteld. Zo bleek er gisteren een 'flood' te zijn geweest, die tot wel 6 feet aan grond mee de canyon uit had gespoeld. De hoogtes in de canyon zelf kunnen daardoor best veel verschillen! Hij liet ons zien hoe we de foto's het beste konden nemen en wees ons op de mooiste kiekjes. Daarna begon hij een heel 'interessant' verhaal te vertellen over dat als het begon te regenen, het water erg snel stijgt en dat als je niet op tijd weg bent, je daar sowieso verdrinkt door de sterke wirlpoolen en stroming. Iedereen die me een beetje kent, weet dat ik op dat moment al gelijk angstvallig naar de lucht begon te staren om te zien of het misschien wel eens zou kunnen gaan regenen.. De weersverwachtingen waren ook niet echt geweldig, dus de kans was zeker aanwezig. Je zag het water van de flood van de dag ervoor op sommige plekken nog liggen en er zat nog zand tegen de wanden aan, om maar even te bevestigen dat het echt gebeurd was. Gelukkig, bleef het droog en klaarde het zelfs nog een beetje op waardoor we mooie kleurspelingen hadden (zie foto's). Al met al een zeer geslaagde trip en een echte aanrader! Eenmaal weer veilig terug aangekomen bij de auto na een net zo'n interessante terugreis, zijn we in onze Jeep gestapt en doorgereden naar onze volgende bestemming: Moab.
Na een kleine 5 uur kwamen we aan bij ons hotel (River Canyon Lodge). Het was toen al het begin van de avond, maar we besloten toch nog even door te rijden naar Arches National Park. Dit lag maar zo'n 5 mile van ons hotel vandaan, dus was goed te doen! Voor de mensen die dit niet kennen, dit is een natuurpark met allemaal 'bogen' in steen. Deze zijn door de jaren heen ontstaan door water, extreme hittes, etc. Ondanks dat we redelijk aan de late kant waren, hebben we nog best een aantal arches kunnen zien! Aangezien er een enorme onweersbui op komst was, zijn we maar doorgereden naar de 'windows'. Op dat punt heb je een north en south window naast elkaar gelegen. Vanaf daar had je ook een ontzettend mooi uitzicht op andere arches in het park. Toen het donker begon te worden, zijn we teruggereden naar ons hotel. Morgen wordt weer een drukke dag, dus nadat de foto's en het reisverslag weer bijgewerkt waren, zijn we weer vroeg ons bed in gedoken.


Dag 13: Moab

Na vroeg opgestaan en ontbeten te hebben, zijn we in de auto gestapt om weer een aantal mooie parken te bezoeken. Aangezien het weer een stuk beter was dan de dag ervoor, besloten we om toch nog een keer bij Arches National Park te stoppen. Met de zon op de rode rotsen heb je echt een adembenemend uitzicht! Deze keer zijn we doorgereden tot het einde van het park richting de bekende Landscape arch. In tegenstelling tot de meeste bogen, lag hier eerst een half uur durende trail aan vooraf. Eenmaal aangekomen leek de boog niet zo indrukwekkend als we eigenlijk hadden gehoopt. Maar het bleek dat we nog een stukje verder moesten lopen om het bekende zicht te hebben. Uiteindelijk toch zeker de moeite waard! Er waren daar nog twee andere arches in de buurt, dus leek het ons leuk om de trail te volgen totdat we dit ook gezien hadden. We kwamen er al snel achter dat als ze het woord 'difficult' toevoegen aan een trail, dit ook echt zo is. Voor ervaren hikers was het vast geen probleem geweest, maar wij zijn maar verstandig geweest, omgedraaid en terug naar de auto gelopen. Op de terugweg naar de uitgang zijn we nog gestopt voor een korte trail naar de Sand Dune arche. Toen we alles gezien hadden, zijn we doorgereden naar ons volgende park: Dead Horse Point. Dit punt staat bekend om zijn uitzicht op de Colorado River. Helaas was de rivier echt modderig en bleek het uitkijkpunt niet zo mooi te zijn als we gehoopt hadden. Het uitkijkpunt in Page, Horseshoe bend, was vele malen mooier! Nadat we daar alles gezien hadden, zijn we doorgereden naar Canyonlands National Park. Bij dit grote natuurpark zijn een aantal grote canyons zichtbaar vanaf verschillende uitkijkpunten. Door het mooie weer hadden we een mooi uitzicht over de grote vlaktes met de canyons. Het kon echter niet tippen aan Arches Ntl Park, dus we zijn na een paar uur weer terug gereden naar Moab. Aangezien we ondertussen al zoveel foto's gemaakt hadden, zijn we voor de zekerheid nog maar een extra geheugenkaart bij gaan halen. 's Avonds zijn we (heel fout) bij de Pizzahut gaan eten.


Dag 14: Moab - Vernal

Nadat we lekker uitgeslapen hebben (tot 8.30 uur) zijn we gaan ontbijten bij de Peace Tree. Hier hebben we voor de verandering een keer goed gegeten: toast, scrumbled eggs, bacon en potatoes met koffie en een smoothie. Na gepind en getankt te hebben, zijn we op weg gegaan naar Vernal: onze tussenstop voor Yellowstone. Toen we het dorp/stadje binnen kwamen rijden, werd gelijk duidelijk waar ze (blijkbaar) bekend van zijn: er liggen veel fossielen van dinosaurussen. Hoewel we eigenlijk een rustige luilekker middag hadden gepland, besloten we toch maar om in de auto naar het National Park te springen om eens wat botten te gaan bekijken. Toen we daar laat in de middag aankwamen, waren we nog net op tijd om in de shuttlebus naar de 'quarry' te gaan. In dit gebouw hebben ze een groot stuk rotswand afgeschermd, waarin echt ontzettend veel botten van dinosaurussen te zien waren. We hadden niet echt een hoge verwachting, dus het park viel ons echt in alle opzichten ontzettend mee! Nadat we voor de goede orde toch ook maar even een echt bot hebben aangeraakt (het is bijna niet te geloven..) zijn we weer in de hippe shuttlebus terug gegaan naar het visitor center. Hier heb ik nog maar een magneet gekocht, aangezien we op mijn werk magneten van allerlei plaatsen over de hele wereld sparen. Mocht één van mijn collega's dit lezen: dit is al magneet nummer 2! 's Avonds hebben we lekker een stuk vlees mét groenten (dat is de vermelding wel waard, geloof me) gegeten in een soort western/cowboy restaurant. Vervolgens terug in het hotel nog wat gelezen en nog wat dingen uitgezocht voor onze trip van de volgende dag: Yellowstone!


Dag 15: Vernal - Yellowstone

Om 6.15 uur zaten wij 'fris en fruitig' aan een heerlijk ontbijtje in ons hotel. Vandaag een lange rit voor de boeg: ruim 8,5 uur naar Yellowstone! Na een Amerikaanse hoeveelheid aan eten naar binnen te hebben gewerkt (scones, scrumbled eggs, cornflakes, toast) konden we beginnen aan onze lange rit. Gelukkig konden we elkaar af en toe afwisselen, waardoor onze rit helemaal volgens plan begon. Echter, halverwege begon er opeens een lampje te branden in het dashboard: iets met het motormanagement. Fijn! Wij onze navigatie maar gelijk ingesteld op de dichtstbijzijnde garage (was nog minimaal 46 mile) om dit toch maar even te laten controleren. Eenmaal aangekomen in Jackson, reden we door puur toeval ons autoverhuurbedrijf voorbij. We besloten ons mankement maar gelijk door hun op te laten lossen in plaats van dit zelf te gaan regelen bij een garage. De eerste knaap die ons kwam helpen had wel een mooie blouse en een mooie broek aan, maar verstand van auto's had hij niet echt. Zegt genoeg dat ik (jonge meid én blond) de hendel om de motorklep te openen moest vinden.. Uiteindelijk kwam er gelukkig nog een knaap nummer twee, die er wel verstand van had! Alles werd weer gereset en we konden onze reis vervolgen richting Yellowstone. Buiten dit kleine 'hobbeltje' verliep de reis verder voorspoedig. Rond half vier kwamen we aan in ons hotel in Gallatin Gateway. Het hotel bleek helaas nog een uur rijden van de dichtstbijzijnde ingang van het park te liggen, wat eigenlijk een kleine tegenvaller was. Maar ondanks dat besloten we gelijk maar in de auto te stappen om alvast iets van Yellowstone te gaan zien! Het weer zag er prima uit en we hadden weer energie genoeg om wat rond te reizen. Eenmaal aangekomen in het park besloten we richting het zuiden te rijden, langs verschillende geisers. De natuur die we daar hebben gezien is echt adembenemend! Niet om de andere parken die we hebben bezocht tekort te doen, maar de geisers, de wilde dieren en de rest van de omgeving waren toch echt wel het mooiste wat we tot nu toe gezien hebben. Allereerst zijn we langs de Lower Geyser Basin gereden met de 'Fountain Paint Pot' en de 'Great Fountain Geyser'. De geiser had op dat moment net een grote uitbarsting, waardoor het water uit de geiser omhoog spoot en daarmee ook een gigantische stoomwolk met zich meebracht. Erg indrukwekkend om dat van zo dichtbij mee te maken. Vervolgens doorgelopen naar de paint pot; dit is een soort helderblauwe 'hottub'. Absoluut niet te vergelijken met een echte hottub, aangezien de zwavelgassen je tegemoet kwamen. De welbekende 'rotte-eierenlucht' was hier duidelijk aanwezig! Na alles gezien te hebben, zijn we doorgereden naar de Midway Geyser Basin met de 'Grand Prismatic Spring'. Hier ook weer een tweetal ontzettend mooie geisers gezien. Doordat er echter zoveel kokend water omhoog kwam, werden ze bijna volledig gehuld in een dikke stoomwolk. De bekende kleuren van deze geisers (blauw in het midden met aan de buitenrand geel/oranje gesteente) was nu dus ook lastig te zien helaas. Tot slot zijn we nog doorgereden naar de Upper Geyser Basin met daarin de bekende 'Old Faithful Geyser'. Deze geiser is de meest actieve geiser in het hele park en heeft elke 40 tot 126 minuten weer een uitbarsting. We wilden dit toch graag een keer zien en besloten te wachten tot de volgende uitbarsting zou komen. Na ruim een uur wachten, werd het steeds kouder en begon het te onweren. Ook begon het al langzaam te schemeren, dus besloten we maar terug te rijden naar het hotel om het morgen nog eens te proberen. Vanaf dat punt duurde het nog ongeveer een uur voordat je uit het park was, dus zijn we eerst nog maar lekker pizza gaan eten bij The Gusher in West Yellowstone. Moe maar voldaan zijn we daarna terug gereden naar ons hotel, waar we gelijk in ons bed zijn gevallen; helemaal uitgeput na zo'n lange dag. Morgen een hele mooie uitdaging voor de boeg: Yellowstone in 1 dag helemaal bezichtigen..

-----------------